-
1 oddal|ić
pf — oddal|ać impf Ⅰ vt 1. (odsunąć) to move [sth] away, to move away, to take [sth] away, to take away (od kogoś/czegoś from sb/sth)- wiatr oddalił łódź od brzegu the wind carried the boat away from the shore2. Prawo (odrzucić) to dismiss [sprawę, zarzuty, roszczenia]- wniosek został oddalony the petition was dismissed3. (rozluźniać kontakt) to distance- telewizja/praca naukowa oddala ją od zwykłego życia television/research work is distancing her from real life4. (opóźnić) to put [sth] off, to put off [rozstanie, rozmowę]- oddalić moment podjęcia decyzji to defer a decision5. (nie dać przystępu) to avert [niebezpieczeństwo, podejrzenia]- oddalić od siebie przykre myśli to dismiss upsetting thoughts6. przest. (zwolnić) to dismiss, to discharge [pracownika]; (kazać odejść) to dismiss [służącą] Ⅱ oddalić się — oddalać się 1. (odejść) [osoba, zwierzę] to walk a. go away, to wander off (od kogoś/czegoś from sb/sth); (być coraz dalej) [pojazd, dźwięk, światło] to recede- jacht oddalał się powoli od brzegu the yacht was slowly sailing off2. (stracić na sile) [szanse, uczucia, wspomnienia, kłopoty] to recede 3. (rozluźnić kontakt) [małżonkowie, przyjaciele] to grow a. drift apart- po latach rozłąki brat i siostry oddalili się od siebie after years of separation the brother and his sisters grew a. drifted apart4. (przesunąć się) [wydarzenie, cel] to become distant- oddalająca się prywatyzacja fabryki the constantly postponed privatization of a factoryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oddal|ić
-
2 rozwieść
глаг.• развести* * *развести(расторгнуть брак)hodować, rozmnażać, rozpleniać развести(вырастить, дать расплодиться)założyć развести(основать)rozprowadzić, rozstawić развести(по местам)odprowadzić, poodprowadzać, rozprowadzić развести(проводить)rozcieńczyć развести(разбавить)rozewrzeć, rozsunąć развести(раздвинуть)rozniecić, rozpalić развести(разжечь)rozłączyć, rozsunąć развести(разнять)oddalić od siebie развести(разъединить)rozpuścić развести(растворить)wywołać, wzbudzić, wzniecić разг. развести(вызвать)dać się rozplenić, pozwolić się rozplenić разг. развести(дать размножиться)oszukać, pot. nabrać, naciąć, wystawić сл. развести(обмануть)* * *rozwi|eść\rozwieśćodę, \rozwieśćedzie, \rozwieśćedź, \rozwieśćódł, \rozwieśćodła, \rozwieśćedli, \rozwieśćedziony сов. развести;\rozwieść małżeństwo развести супругов
* * *rozwiodę, rozwiedzie, rozwiedź, rozwiódł, rozwiodła, rozwiedli, rozwiedziony сов.развести́rozwieść małżeństwo — развести́ супру́гов
-
3 odsunąć
* * *pf.1. (= przesunąć, oddalić) move away l. back (od kogoś/czegoś from sb/sth).2. oust; dismiss; odsunąć od władzy oust l. remove from power; odsuwać od siebie przykre wspomnienia brush aside sad memories.3. (= otworzyć, odsłonić) open; uncover; odsuwać zasłonę draw a curtain; odsunąć zamek błyskawiczny unzip.pf.1. ( o zamku błyskawicznym) (= otworzyć się) unzip.2. (= oddalić się) move l. stand back (od kogoś/czegoś from sb/sth); move l. step aside; proszę się odsunąć! stand back, please!3. (= odseparować się) seclude o.s.; odsunąć się od swoich przyjaciół distance o.s. from one's friends.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odsunąć
-
4 entfremden
entfremden *I. vt1) ( fremd machen)zwei Menschen einander \entfremden oddalić dwoje ludzi od siebie ( przen)2) ( zweckentfremden)etw seinem Zweck \entfremden wykorzystywać [ perf wykorzystać] coś niezgodnie z celemsich jdm \entfremden oddalić się od kogoś ( przen) -
5 grow apart
vi ( fig)oddalać się (oddalić się perf) od siebie -
6 oddal|ony
Ⅰ pp ⇒ oddalić Ⅱ adj. 1. (w przestrzeni) distant, remote; (odległy) outlying attr.- dom oddalony od kościoła o dwa kilometry a house two kilometres away from a church- mieszkał w oddalonym, małym miasteczku he lived in a small, remote town2. (w czasie) distant- wydarzenia oddalone od siebie o kilka tygodni events a few weeks apart3. przen. (bez kontaktu) out of touch, removed- całkowicie oddalony od realiów codziennego życia completely out of touch with a. removed from everyday lifeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oddal|ony
-
7 odsu|nąć
pf — odsu|wać impf (odsunęła, odsunęli — odsuwam) Ⅰ vt 1. (odstawić) to move away a. back [krzesło, szafę]- odsunąć łóżko od ściany to move a bed away from the wall- odsunąć coś na bok to move sth aside a. to the side2. przen. to turn away- odsunąć kogoś od władzy to remove sb from power- odsuwać od siebie przykre myśli to drive away a. put aside unpleasant thoughts3. (odciągnąć) to open, to draw [zasłonę]- odsunąć zasuwkę to slide the bolt openⅡ odsunąć się — odsuwać się 1. (zostać odsuniętym) [rygiel] to slide open 2. (oddalić się) to move away- odsunąć się na bok to move aside- odsuń się od okna move away from the window3. przen. (zerwać stosunki) to turn away (od kogoś from sb)- odsunąć się od rodziny/od życia towarzyskiego to break with one’s family/to withdraw from social life- wszyscy się od niego odsunęli everyone deserted him4. (zostać odłożonym) to be postponed a. put off- data wyjazdu odsunęła się o tydzień the date of our departure was postponed by a weekThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odsu|nąć
См. также в других словарях:
uwalniać się – uwolnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oswobadzać samego siebie z czegoś krępującego ruchy, wydostawać się z czegoś ograniczającego wolność; wyzwalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwalniać się z więzów. Uwolnić się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odprawić — dk VIa, odprawićwię, odprawićwisz, odprawićpraw, odprawićwił, odprawićwiony odprawiać ndk I, odprawićam, odprawićasz, odprawićają, odprawićaj, odprawićał, odprawićany 1. «odesłać» a) «oddalić od siebie, wyprawić, pozbyć się kogoś» Odprawić… … Słownik języka polskiego
odtrącić — dk VIa, odtrącićcę, odtrącićcisz, odtrącićtrąć, odtrącićcił, odtrącićcony odtrącać ndk I, odtrącićam, odtrącićasz, odtrącićają, odtrącićaj, odtrącićał, odtrącićany 1. «nagłym ruchem odepchnąć, odsunąć, oddalić od siebie» Odtrącić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
oddalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oddalaćam, oddalaća, oddalaćają, oddalaćany {{/stl 8}}– oddalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oddalaćlę, oddalaćli, oddalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać położenie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatrzymać — dk I, zatrzymaćam, zatrzymaćasz, zatrzymaćają, zatrzymaćaj, zatrzymaćał, zatrzymaćany zatrzymywać ndk VIIIa, zatrzymaćmuję, zatrzymaćmujesz, zatrzymaćmuj, zatrzymaćywał, zatrzymaćywany 1. «powściągnąć kogoś, coś w biegu, w ruchu, uniemożliwić… … Słownik języka polskiego
odsunąć — dk Vb, odsunąćnę, odsunąćniesz, odsunąćsuń, odsunąćnął, odsunąćnęła, odsunąćnęli, odsunąćnięty, odsunąćnąwszy odsuwać ndk I, odsunąćam, odsunąćasz, odsunąćają, odsunąćaj, odsunąćał, odsunąćany 1. «sunąc oddalić, umieścić coś gdzie indziej;… … Słownik języka polskiego
rozstać się — dk, rozstać sięstanę się, rozstać sięstaniesz się, rozstać sięstań się, rozstać sięstał się rozstawać się ndk IX, rozstać sięstaję się, rozstać sięstajesz się, rozstać sięwaj się, rozstać sięwał się 1. «oddalić się, odejść od kogoś, zwykle… … Słownik języka polskiego
rozdzielić — dk VIa, rozdzielićlę, rozdzielićlisz, rozdzielićdziel, rozdzielićlił, rozdzielićlony rozdzielać ndk I, rozdzielićam, rozdzielićasz, rozdzielićają, rozdzielićaj, rozdzielićał, rozdzielićany 1. «podzielić, rozłożyć całość na części; pokawałkować,… … Słownik języka polskiego
odpychać się – odepchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} napierając na coś, mocnym, energicznym ruchem odsunąć się, oddalić się od tego miejsca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odpychać się nogą podczas jazdy na deskorolce. Odepchnął się od dna i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
oddalony — oddalonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oddalić (p.) oddalony w użyciu przym. «będący w pewnym oddaleniu od czegoś; odległy, daleki» Wsie oddalone od siebie o kilkanaście kilometrów. Mieszkał w oddalonym, małym miasteczku … Słownik języka polskiego